بررسی عوامل خطر کسب عفونت هلیکوباکتر پیلوری، ارتباط آن با آنمی فقر آهن و تأثیر آن بر روی رشد کودکان

مقدمه: با توجه به این که هلیکوباکتر پیلوری یک عفونت شایع در کودکان است و باعث ایجاد برخی بیماری ها از جمله اولسر پپتیک، کم خونی فقر آهن، کاهش میزان رشد و بدخیمی های گوارشی می شود، در این مطالعه تأثیر عوامل مختلف در کسب این عفونت و ارتباط آن با آنمی فقر آهن و تأثیر آن بر روی رشد کودکان بررسی شد. همچنین علایم گوارشی گوناگون در کودکان مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری در مقایسه با کودکان سالم از نظر عفونت هلیکوباکتر بررسی گردید. روش ها: این مطالعه در سال های 90-1389 بر روی کودکان مراجعه کننده به درمانگاه آندوسکوپی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام شد. بررسی کشت نمونه های به دست آمده از آندوسکوپی و شمارش کامل سلول های خونی در 99 کودک انجام گرفت. همچنین مشخصات فردی، اقتصادی، اجتماعی، عوامل خطر کسب عفونت هلیکوباکتر پیلوری و علایم بیماری اولسر پپتیک در یک پرسشنامه ثیت شد. در پایان، یافته ها ی جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: در کودکان مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری درصد مصرف سیگار در والدین، نگهداری حیوان خانگی در منزل، سابقه ی دیس پپسی در خانواده، اتاق خواب مشترک و تعداد اعضای خانواده بیش از 4 نفر به ترتیب 6، 9، 5/12، 69 و 75 درصد بود. از 31 نفر مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری، 7 نفر (6/22 درصد) و از 67 نفر غیر مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری 8 نفر (9/11 درصد) مبتلا به آنمی بودند (14/0 = p). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای عفونت هلیکوباکتر پیلوری و جهت کاهش هزینه های بالای درمانی، توصیه به مطالعات بیشتری جهت بررسی عوامل خطر می شود. همچنین با توجه به شیوع بالای آنمی و وجود ارتباط آنمی با عفونت هلیکوباکتر در برخی مطالعات، انجام مطالعات بیشتر توصیه می شود.